Eκπληκτικά πολύχρωμα κοράλλια που φωσφορίζουν εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στον βυθό της Ερυθράς Θάλασσας και σύμφωνα με τους ερευνητές, θα μπορούσαν να έχουν μοναδικές εφαρμογές στην ιατρική και την τεχνολογία.
Τα λαμπερά αυτά κοράλλια εμφανίζουν μια εκπληκτική ποικιλία χρωμάτων και οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και του Διαπανεπιστημιακού Ινστιτούτου Θαλάσσιων Επιστημών (IUI) του Ισραήλ, πιστεύουν ότι ορισμένες από τις χρωστικές ουσίες των κοραλλιών θα μπορούσε να βρουν εφαρμογή σε νέα εργαλεία απεικόνισης για ιατρικές εφαρμογές.
Η ομάδα μελέτησε τα κοράλλια που βρίσκονται σε βάθος μεγαλύτερο από 50 μέτρα και διαπίστωσε ότι πολλά από αυτά λάμπουν έντονα με φθορίζοντα χρώματα, που κυμαίνονται από το πράσινο μέχρι το κίτρινο και το κόκκινο.
Η ύπαρξη τέτοιας πολυχρωμίας σε τόσο μεγάλο βάθος ήταν απρόσμενη, δεδομένου ότι τα αντίστοιχα κοράλλια στα ρηχά νερά του ίδιου υφάλου περιέχουν μόνο πράσινες χρωστικές ουσίες φθορισμού.
Ο Γιοργκ Γουινγκμαν, καθηγητής Βιολογικής Ωκεανογραφίας και επικεφαλής του Εργαστηρίου για τα κοράλλια του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, δήλωσε: «Οι φθορίζουσες χρωστικές ουσίες είναι πρωτεΐνες. Οταν φωτίζονται με μπλε ή με υπεριώδες φως, δίνουν πίσω φως σε μεγαλύτερα μήκη κύματος, όπως κόκκινα ή πράσινα.
«Δεδομένου ότι μόνο τα μπλε τμήματα του ηλιακού φωτός διεισδύουν σε βάθη μεγαλύτερα από 50 μέτρα, δεν περιμέναμε να δούμε κανένα κόκκινο χρωματισμό. Προς έκπληξή μας, διαπιστώσαμε μια σειρά από κοράλλια σε έντονη πράσινη και πορτοκαλί λάμψη. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται μόνο στην παρουσία φθοριζόντων χρωστικών. Τέτοιες χρωστικές βρίσκονται συχνά σε κοράλλια σε ρηχά νερά και δρουν ως αντιηλιακά για τα κοράλλια και τη συμβιωτική άλγη τους. Ομως ο εντοπισμός τους σε βάθη όπου τα κοράλλια αγωνίζονται να συλλέξουν αρκετό φως για να διατηρηθεί η φωτοσύνθεση των φυκών συμβιωτικών τους (μια ζωτική πηγή ενέργειας για τα κοράλλια) είναι μη αναμενόμενος» εξηγεί ο Γουινγκμαν και συνεχίζει:
«Αυτές οι οπτικές ιδιότητες τους ενδεχομένως να τα καθιστούν σημαντικά εργαλεία για βιοϊατρικές εφαρμογές απεικόνισης, αφού η λάμψη φθορισμού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τονίσει τα ζωντανά κύτταρα ή τις κυτταρικές δομές στο μικροσκόπιο. Θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί για την παρακολούθηση των καρκινικών κυττάρων ή ως εργαλεία για τη επιλογή νέων φαρμάκων».
πηγη: iefimerida
