Πολλές φορές θα διαβάζετε πως σε διάφορες ασθένειες προτείνουμε αλάτι.
Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να σας εξηγήσω που βοηθάει το αλάτι και πως εφαρμόζετε η θεραπεία αυτή.
Το αλάτι (χλωριούχο νάτριο) NaCL , χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια σαν συντηρητικό. Είναι επίσης γνωστό πως βοηθάει στην επούλωση τραυμάτων , είναι τονωτικό , και υπάρχει στη φύση σε τεράστιες ποσότητες.
Είναι αλήθεια πως το αλάτι βοηθάει πολύ , έχει παρατηρηθεί πως μειώνει το άγχος των ψαριών , βοηθάει στη καταπολέμηση κάποιων παρασίτων , βοηθάει στην επούλωση τυχόν τραυμάτων , στη πρόληψη από δηλητηρίαση από Νιτρώδη (ΝΟ2) , προβλήματα ωσμωτικής πίεσης , αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης βλέννας στο σώμα των ψαριών κλπ.
Πως δρα τώρα το αλάτι.
Το ανθρώπινο σώμα περιέχει νερό 70% περίπου , νερό περιέχουν και όλα τα ζωντανά, θηλαστικά, ψάρια , έντομα , ακόμα και τα παράσιτα, και το καθένα στις δικές του αναλογίες , όλα όμως περιέχουν αρκετό νερό.
Όλα οι ζωντανοί οργανισμοί αποτελούνται από κύτταρα, το νερό που αναφέραμε πριν υπάρχει μέσα στα κύτταρα , και συγκρατείται από τη κυτταρική μεμβράνη.
Η κυτταρική μεμβράνη ως επί το πλείστων είναι ημιπερατή, επιτρέπει δηλαδή να την διαπεράσουν κάποια στοιχεία και δεν επιτρέπει σε κάποια άλλα.
Στη περίπτωση μας επιτρέπει να την διαπεράσει το νερό και δεν επιτρέπει στα άλατα.
Υπάρχει τώρα το φαινόμενο της ώσμωσης.
Ώσμωση ονομάζεται το φαινόμενο της διέλευσης περισσότερων μορίων διαλύτη, μέσω ημιπερατής μεμβράνης, από τον διαλύτη στο διάλυμα ή από το διάλυμα μικρότερης συγκέντρωσης (αραιότερο) προς το διάλυμα μεγαλύτερης συγκέντρωσης σε διαλυμένη ουσία (πυκνότερο). Ημιπερατή είναι η μεμβράνη που επιτρέπει να περνούν μέσα από τους πόρους της τα μόρια του διαλύτη, αλλά δεν επιτρέπει να περνούν τα μόρια της διαλυμένης ουσίας. Στη περίπτωση μας έχουμε 2 ποσότητες νερού με διαφορετική περιεκτικότητα σε άλατα που ανάμεσα τους υπάρχει ημιπερατή μεμβράνη (η κυτταρική μεμβράνη) , και το νερό με τη λιγότερη περιεκτικότητα σε άλατα εισχωρεί στο άλλο με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα για να επέλθει ισορροπία, να αποκτήσουν δηλαδή και οι 2 ποσότητες νερού την ίδια περιεκτικότητα αλάτων. Και τότε θα έχουμε «ωσμωτική ισορροπία» .
Για να δούμε τώρα τι συμβαίνει στα παράσιτα.
Τα παράσιτα του γλυκού νερού είναι πρωτόγονοι οργανισμοί , και όταν το νερό που τα περιβάλει αποκτήσει περισσότερα άλατα από το νερό που υπάρχει στα κύτταρα τους , τότε λόγω του φαινόμενου της ώσμωσης , τα μόρια του νερού των κυττάρων τους θα περάσει ανάμεσα από τη κυτταρική μεμβράνη έξω στο περιβάλλον. Τότε τα παράσιτα θα πάθουν αφυδάτωση σε σημείο που μπορεί και να πεθάνουν.
Έτσι λοιπόν το αλάτι γίνεται ένα καλό αντιπαρασιτικό φάρμακο.
Να δούμε τώρα τι συμβαίνει στα ψάρια.
Το ίδιο συμβαίνει και στα ψάρια , παθαίνουν αφυδάτωση .
Τα ψάρια όμως είναι πιο εξελιγμένος οργανισμός και το σώμα τους έχει αναπτύξει άμυνες και αντέχουν πολύ περισσότερο από ότι τα παράσιτα.
Η μεγαλύτερη τους άμυνα είναι τα λέπια , αυτά είναι τελείως αδιαπέραστα από το νερό και έτσι τα προστατεύει από μία πιθανή διαφορά ωσμωτικής πίεσης.
Ωσμωτική πίεση είναι η διαφορά δύο ποσοτήτων νερού με διαφορετική περιεκτικότητα σε άλατα.
Τα βράγχια όμως τα ψαριών αποτελούνται από κύτταρα που οι κυτταρικές μεμβράνες είναι ημιπερατές.
Ας δούμε τώρα τι συμβαίνει στα βράγχια των ψαριών.
Είπαμε πριν πως το ανθρώπινο σώμα περιέχει νερό , έτσι και των ψαριών. Το νερό αυτό όμως περιέχει και άλατα , δεν είναι απόλυτα καθαρό νερό, και για την ακρίβεια περιέχει ο,9% αλάτι , έτσι και των ψαριών. Το περιβάλλον που ζουν τα ψάρια του γλυκού νερού έχει συνήθως λιγότερο από 0,9% αλάτι , ζουν δηλαδή σε «υποτονικό» περιβάλλον.
Να εξηγήσω εδώ πως «υποτονικό» λέγετε το διάλυμα νερού που βρίσκεται έξω από τα κύτταρα και έχει μικρότερη περιεκτικότητα αλάτων από το νερό που υπάρχει μέσα στα κύτταρα.
«Ισοτονικό» είναι όταν τα άλατα μέσα και έξω από τα κύτταρα έχουν την ίδια αναλογία σε άλατα ,
Και «υπερτονικό» όταν το νερό έξω από τα κύτταρα έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα αλάτων από το νερό μέσα στα κύτταρα.
Ζώντας λοιπόν τα ψάρια σε υποτονικό περιβάλλον , το υποτονικό νερό εισβάλει συνέχεια στο σώμα τους , και τότε τα ψάρια αναγκάζονται να αποβάλουν αυτό το νερό με τα ούρα και την αναπνοή.
Το ίδιο ισχύει και για τα είδη αλμυρού νερού, αλλά στην περίπτωση αυτή οι ρόλοι αντιστρέφονται. Τα ψάρια σε υπερτονικό περιβάλλον πρέπει να "πίνουν" νερό για να επιβιώσουν.
Έτσι αν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα στα βράγχια, όπως προσβληθούν από παράσιτα, ή και ακόμα λόγω άγχους και τα ψάρια δεν μπορούν να αποβάλουν το περισσευούμενο νερό , έχουμε το σύμπτωμα Dropsy. Σε αυτή τη περίπτωση ένα υπερτονικό διάλυμα θα δημιουργήσει αντίστροφη ωσμωτική πίεση και θα αναγκάσει το νερό που υπάρχει στο σώμα του ψαριού να βγει στο περιβάλλον και αυτό θα ανακουφίσει τα ψάρια και θα μειώσει το άγχος τους. Στη περίπτωση αυτή το αλάτι δεν θα θεραπεύσει το ψάρι ,μόνο θα το ανακουφίσει , για αυτό θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την αιτία που προκάλεσε το σύμπτωμα του Drospy για να το θεραπεύσουμε.
Όπως ανέφερα και πριν, ένα υπερτονικό διάλυμα θα βοηθήσει στη καταπολέμηση των εξωπαρασίτων.
Έτσι τα πρωτόζωα (μονοκύτταρα παράσιτα) στο δέρμα, τα βράγχια και τα πτερύγια μπορούν αποτελεσματικά να απομακρυνθούν με ένα μπάνιο με υπερτονικό διάλυμα.
Επίσης ένα υπερτονικό διάλυμα θα αυξήσει τη δημιουργία βλέννας στο σώμα του ψαριού που και θα το προστατέψει από μικρόβια και μύκητες.
Το αλάτι βοηθάει στη πρόληψη δηλητηρίασης από Νιτρώδη άλατα (ΝΟ2).
Τότε θα πρέπει τα ιόντα χλωρίου να είναι 30 φορές περισσότερα από τα ιόντα Νιτρωδών αλάτων.
Έστω ότι έχουμε νιτρώδη άλατα 0,1 ppm, σε αυτή τη περίπτωση θα χρειαστούμε 3ppm ιόντων χλωρίου, στη περίπτωση μας 5ppm αλατιού γιατί το κοινό αλάτι περιέχει 60% ιόντων χλωρίου. Χοντρικά χρειάζεται για κάθε 0,1 ppm νιτρωδών , 1 κουταλάκι του γλυκού για κάθε 300 γαλόνια ή 1000 λίτρα νερού.
Να σημειώσω τέλος ότι υπερτονικά διαλύματα συνίσταται σε μορφή μπάνιου εκτός ενυδρείου , ενώ τα υποτονικά εντός του ενυδρείου.
Υποτονικά διαλύματα από 0,1% έως 0.3% ( 10 γραμμάρια αλάτι ανά 10 λίτρα νερό έως 30 γραμμάρια αλάτι ανά 10 λίτρα νερό) μπορούν να εφαρμοστούν μέχρι ένα μήνα εντός του ενυδρείου και να βοηθήσουν σε ελαφρά προβλήματα παρασίτων ή τραυματισμών , και σε λίμνες μέχρι 0,5% πάλι μέχρι ένα μήνα
Υπερτονικά διαλύματα από 1% έως 3% (100 γραμμάρια αλάτι ανά 10 λίτρα νερό έως 300 γραμμάρια αλάτι ανά 10 λίτρα νερό) μπορούν να εφαρμοστούν σε μπάνιο εκτός ενυδρείου από μερικές ώρες έως μερικά λεπτά.
Αφήνουμε το ψάρι στο διάλυμα , και ειδικά στα διαλύματα 2% και 3% για μερικά λεπτά ή έως ότι το ψάρι γύρει στο πλάι οπότε το βγάζουμε από το διάλυμα και το βάζουμε στο ενυδρείο ή άλλο διάλυμα πολύ λιγότερο υπερτονικό .
Πολλά ψάρια δεν αντέχουν τα έντονα υπερτονικά διαλύματα , όπως Cory , Tetra κλπ. για αυτό θέλει προσοχή στην εφαρμογή ή ανεβάζουμε την αλατότητα σταδιακά.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε πως το αλάτι θα είναι ΤΕΛΕΙΑ διαλυμένο αλλιώς οι αδιάλυτοι κόκκοι θα προκαλέσουν εγκαύματα στο δέρμα του ψαριού ή δεν θα πρέπει ΠΟΤΕ το ψάρι να καταπιεί αδιάλυτο κόκκο αλατιού, θα πάθει εσωτερικό έγκαυμα.
Μπορείτε επίσης να τυλίξετε καλά το ανάλογο αλάτι σε λεπτό τούλι ή και διπλό ακόμα και να το τοποθετήσετε κάπου που υπάρχει ροή έτσι να διαλυθεί σιγά σιγά.
Αλάτι βάζουμε ΜΟΝΟ ΜΙΑ φορά στο ενυδρείο , γιατί το αλάτι παραμένει στο ενυδρείο και δεν μειώνεται η περιεκτικότητα του
Αυτό που θέλει ιδιαίτερη προσοχή είναι οι αλλαγές νερού.
Στις αλλαγές θα πρέπει το αλάτι να έχει διαλυθεί ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ στην ίδια αναλογία με αυτή που ήδη έχουμε στο ενυδρείο ΠΡΙΝ το φρέσκο νερό μπει στο ενυδρείο.
Δεν θα πρέπει δηλαδή να κάνετε αλλαγή στο ενυδρείο που ήδη έχετε βάλει αλάτι και να βάλετε φρέσκο νερό και μετά να προσθέσετε το αλάτι.
Θα είναι καταστροφικό. Θα προετοιμάσετε το νερό σε βαρέλι , θα προσθέσετε το ανάλογο αλάτι και θα κάνετε την αλλαγή.
Τα περισσότερα ψάρια είναι ανθεκτικά στην απότομη αύξηση της αλατότητας , αλλά ΟΛΑ τα ψάρια του γλυκού νερού δεν αντέχουν την απότομη μείωση της αλατότητας.
Για αυτό μπορούμε να προσθέσουμε αλάτι εύκολα στο ενυδρείο αλλά θέλει χρόνο για να το αφαιρέσουμε.
Για αυτό το προσθέτουμε σε 1 -2 δόσεις ή και περισσότερες αν υποπτευόμαστε πως τα ψάρια μπορεί να μην αντέχουν αλλά θα το αφαιρέσουμε αρκετά αργά και σταδιακά.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους αφαίρεσης είναι να κάνουμε καθημερινά 10%-15% αλλαγή νερού με φρέσκο νερό χωρίς αλάτι για 10 με 12 ημέρες ή και ακόμα 2 φορές την ημέρα κάθε 12 ώρες για 1 εβδομάδα.
Εδώ θα πρέπει να τονίσω πως τα ψάρια γλυκού νερού έχουν συνηθίσει σε ένα υποτονικό περιβάλλον και η συνεχείς χρήση αλατιού για πρόληψη το πιθανότερο είναι πως μόνο κακό θα κάνει , για αυτό καλύτερα να χρησιμοποιείται μόνο όταν υπάρχει ανάγκη.
Συνίσταται το αλάτι να είναι καθαρό χωρίς προσμίξεις ή άλλα πρόσθετα ροής, για αυτό να προτιμάτε χοντρό τυροκομικό αλάτι ή τα αλάτια στο Σουπερ μαρκετ που αναφέρουν πως το αλάτι είναι φυσικό χωρίς πρόσθετα , και συνήθως είναι σε πράσινες συσκευασίες.
πχ το πράσινο αλάτι Χιων που το βρίσκουμε σίγουρα στα Α/Β
Και υποχρεωτικά θαλασσινό και όχι ορυκτό αλάτι , όπως το αλάτι Ιμαλαΐων
Εδώ έχω 2 φωτογραφίες από Excel για να σας δείξω πως είναι συνεχόμενες οι σταδιακές αλλαγές
τώρα αν μετά από κάποιο σημείο κάνουμε αναπροσαρμογή του % της αλλαγής , έχουμε συντομότερη αλλαγή
Θαυμαστής των κυπρινοειδών
